Według naukowców zajmujących się rozwojem człowieka oraz badaniem procesów, jakie zachodzą w jego mózgu niezwykle istotny wpływ na poznawczy, emocjonalny, społeczny i psychofizyczny rozwój człowieka, a także na uzdolnienia i umiejętności młodej osoby ma środowisko, w jakim się dziecko rozwija. Jeśli więc nasze pociechy otaczają się środowiskiem rówieśników, które w naszej ocenie jest demoralizujące i kształtujące negatywne postawy społeczne, w oczywisty sposób wpłynie to również na rozwój psychospołeczny naszego dziecka. Jaki udział w tym całym procesie mają dodatkowo media, które coraz odważniej serwują naszym dzieciom fikcyjne teorie oraz pobudzają ich seksualność? Wyjaśniamy poniżej!
To, że grupa rówieśnicza wpływa na zachowanie, postępowanie oraz postrzeganie świata przez dzieci widzimy już od momentu edukacji przedszkolnej. Poprzez wzajemne obserwacje i interakcje młodsi doświadczają wspólnej zabawy, uczą się mowy, języka, a także pewnych wzorców zachowań. Podczas zabawy dziecko wypróbowuje i ćwiczy umiejętności grupowego współżycia. Najsilniej grupa rówieśnicza odciska swoje piętno jednak w wieku szkolnym – końcowe klasy podstawówki i liceum. W tym czasie bardzo często bowiem słabnie autorytet rodziców, który zastępowany jest przez kolegów i koleżanki z grupy. Grupa rówieśnicza może jednak pobudzić mało aktywne dziecko do większego zaangażowania się w różne działania, ale także stłumić aktywność kolegów. Wyjaśnienie tego zjawiska w najbardziej obrazowy sposób dokonał Janusz Korczak, który mówił, że:
„Świat dorosłych nie rozumie, nawet nie chce rozumieć ani tolerować przeżyć dziecka, jego pomysłów, jego indywidualności. Dziecko dąży więc towarzystwa rówieśniczego dlatego, że tam właśnie najczęściej uzyskuje to, czego najbardziej potrzebuje: akceptacje siebie takiego jakim jest. Dążenie dziecka do włączenia się w grupę koleżeńską byłoby więc w jakimś stopniu ucieczką ze świata dorosłych, podejmowaną nieświadomie w poszukiwaniu lepszych warunków rozwoju w dążeniu do komfortu psychicznego”.
Naturalnym procesem naszego rozwoju społecznego jest przebywanie w grupie, która może odegrać bezcenną rolę w rozwoju dziecka na dalszym etapie życia. Z drugiej strony może stać się źródłem licznych zagrożeń i zaburzeń w funkcjonowaniu innych dzieci. Niestety, ze szkoły najczęściej docierają do nas te negatywne historie, które niekorzystnie kształtują jej wizerunek w oczach rodziców. Nauczyciele nie są bowiem w stanie obserwować wszystkich interakcji do jakich dochodzi między dziećmi, podobnie jak rodzice, gdy wypuszczą dziecko na dwór z kolegami.
Do tego procesu dochodzą również media, czyli cały świat cyfrowy, w którym de facto nasze dzieci wzrastają i każdego dnia bombardowane są ogromną ilością treści, reklam, grafik i filmów, których wartościowości w żaden sposób nie potrafią racjonalnie ocenić. Zadaniem mediów jest przyciągnięcie odbiorcy do siebie, częstszego używanie aplikacji, oglądanie określonych programów, czy filmów na portalach, gdyż na tym właśnie zarabiają, czego nie jest w stanie zrozumieć młody odbiorca, który wpada w pułapkę uzależnień i fascynacji wirtualnego świata.
Jak więc radzić sobie z postępującą wciąż falą negatywnych oddziaływań społeczno-medialnych, w których wzrasta nasze dziecko? Po pierwsze, rozmawiać. Nie bać się prowadzić długich i poważnych dyskusji. Wbrew pozorom, ich niewłaściwe zachowanie bardzo często jest krzykiem o brak miłości i zrozumienia, a bez odpowiedniej rozmowy nie będziemy w stanie dokładnie zdefiniować zauważonych problemów. Po drugie, konieczna jest systematyczna praca nad budowaniem własnego autorytetu u dziecka. Wychowywać to znaczy kochać i wymagać. Bez choćby jednego z tych dwóch warunków nasze wysiłki skazane są na porażkę, a dziecko nie będzie miało szans na prawidłowy rozwój. Po trzecie, zrezygnować ze smartfonu i telewizji. Nie są one bowiem koniecznym warunkiem rozwoju we współczesnym świecie, a wręcz ich wpływ działa negatywnie na odbiorców, zwłaszcza takich jak dzieci. Być może tezy te okażą się banalne, a niektóre wręcz niemożliwe do zastosowania, są jednak koniecznością w zapewnieniu dziecku zdrowego środowiska, w którym będzie ono wzrastać.
