„Nieustanna walka o przeżycie uformowały mnie jako zawodnika. Sprawiły, że mam bardzo silny charakter. Żaden ból i cierpienia nie sprawią, że przestanę walczyć. Do ostatniego tchu. «Dopóki walczę, jestem zwycięzcą» – identyfikuję się z tym mottem, a moja postawa jest jego ucieleśnieniem” – przyznała Róża Kozakowska, która w Tokio zdobyła złoty medal igrzysk paraolimpijskich w rzucie maczugą. W kategorii F32 i z wynikiem 28,74 m lekkoatletka pobiła rekord świata. Polka zdobyła także srebrny medal w pchnięciu kulą, uzyskując 7,37 m. Wynik ten był również rekordem świata, poprawionym następnie przez późniejszą zwyciężczynię w tej konkurencji Ukrainkę Anastazję Moskalenko (7,61 m).
Róża w młodości zapowiadała się na świetną sprinterkę. Kilka lat temu zachorowała na neuroboreliozę stawowo-mózgową, która zaatakowała jej układ nerwowy po ukąszeniu kleszcza. W czasie paraolimpiady w Tokio lekkoatletka z niepełnosprawnością, słuchając Mazurka Dąbrowskiego i trzymając w dłoniach złoty krążek, płakała ze szczęścia.
Inny reprezentant Polski na Igrzyskach paraolimpijskich, Piotr Kosewicz, zdobył dla Polski złoty medal w rzucie dyskiem. W konkursie startował ze szkaplerzem na szyi. „Jestem osobą bardzo wierzącą w Boga. Bez wiary nie znalazłbym w sobie siły, żeby wytrenować się do poziomu pozwalającego myśleć o medalach. Przyjechałem do Tokio zdobyć medal. Nieważne, jaki kolor. Szczerze przyznam, że celowałem w brązowy, a złoto, no Bóg mi to jakoś dał, chyba wymodliłem modlitwą do św. Józefa, patrona mojej parafii” – mówił po zawodach.
Piotr Kosewicz w wieku 14 lat uległ wypadkowi, w wyniku którego doznał paraliżu czterokończynowego. Nie tylko nie stracił wiary, ale to ona dodaje mu sił do codziennej walki.
Takich przykładów na paraolimpiadzie jest wiele. Są one wielkim krzykiem sprzeciwu wobec tych, którzy twierdzą, że życie osób z niepełnosprawnościami nie ma sensu. W Tokio widzieliśmy ludzi, którzy mogą zawstydzić wielu w pełni sprawnych. Oni nie zwalniają tempa i pokazują determinację w walce o spełnienie marzeń. Są zwycięzcami!
