Narracja filmu składać się będzie z trzech równoległych przeplatających się linii opowieści:
1.Główna – życie Bohaterki – Prawda o pochodzeniu i dzieciństwie Anny Walentynowicz wyjdzie na jaw dopiero podczas wizyty Janusza (syna) i Piotra (wnuka) w jej rodzinnych stronach. Po wojnie i ucieczce od ludzi, u których była służącą, trafia do Stoczni, zostaje spawaczką i socjalistycznym przodownikiem pracy, w 1952 rodzi nieślubnego syna Janusza, działa w Lidze Kobiet i zw. zawodowych, niejednokrotnie wchodząc w konflikt z dyrekcją i partią. W 1964 wychodzi za mąż za Kazimierza Walentynowicza (zm. 1972). W końcu lat 70-tych działa w WZZ Wybrzeża, za co usunięto ją z pracy. W jej obronie wybucha strajk Sierpnia 80, jest jednym z przywódców „Solidarności”, jednak zostaje zmarginalizowana przez Lecha Wałęsę. W latach 80-tych liczne działania antykomunistyczne i dwukrotny pobyt w więzieniu. Przeciwniczka Okrągłego Stołu i III RP, skazana na polityczny niebyt, jej renesans nastąpił za prezydentury L. Kaczyńskiego. Ginie w katastrofie smoleńskiej.
2. Podróż syna i wnuka na Ukrainę i odkrywanie prawdy o jej pochodzeniu i własnych korzeniach. Spotykają się z bardzo liczną rodziną matki ze wsi pod Równem, są to Ukraińcy wyznania baptystycznego. W tle tej wizyty w 2014 ukraiński Majdan.
3.Epopeja poszukiwania zwłok Bohaterki przez jej syna i wnuka – ich starań o to, aby w grobie Anny Walentynowicz znalazły się rzeczywiście jej szczątki. 2,5 roku po pogrzebie Janusz otrzymuje dokumentację lekarską, z której wynika, że pochowano w nim inną ofiarę. Ekshumacje obu zwłok i ponowny pogrzeb nie rozwiewają ich wątpliwości, a kolejne dokumenty je pogłębiają. Janusz i Piotr do dziś walczą o ponowną ekshumację bądź nowe badania próbek DNA i ostateczne pochowanie matki i babci.
