W Polsce z roku na rok rośnie liczba bezpłodnych małżeństw. Szacuje się, że obecnie problem ten dotyczy aż 16% par. Tylko niewielki odsetek z tych małżeństw decyduje się na proces adopcyjny. Decyzja o adopcji jest bardzo trudna, gdyż wiąże się z odpowiedzialnością za życie innego człowieka. Rodzicielstwo adopcyjne wymaga od matki i ojca dojrzałej miłości, która wesprze dziecko w dźwiganiu ciężaru odrzucenia.
Jedyna właściwa motywacja – miłość
Największą motywacją, która pociąga małżeństwa do adopcji jest… miłość. Jeśli jest ona nieobecna w rodzinie, wówczas nie będziemy gotowi i dojrzali na przyjęcie roli rodzica wobec bardziej skrzywdzonych od nas ludzi. Głównym zadaniem rodzica adopcyjnego jest kochanie dziecka w sposób, który pomoże mu rozwijać się niemal identycznie, jak przy biologicznych rodzicach i aby pomogło mu to stać się dobrym, mądrym człowiekiem. Często bywa tak, że rodziny decydują się na adopcje z mniej wzniosłych przyczyn. Chcą zaspokoić swoje pragnienia o ojcostwie i macierzyństwie, wyleczyć własne straty, jednak takie pobudki nie są wystarczającym powodem, aby wziąć pełną odpowiedzialność za cudze dzieci. Te wszystkie zdarzenia mogą zapoczątkować proces dojrzewania w nich pięknej miłości, którą są w stanie obdarzyć nowego członka rodziny. Jednak adoptowane dziecko nie może stać się wyłącznie wypełnieniem naszej pustki, lekarstwem na ból i samotność.
Dlaczego warto?
Wielu rodziców, którzy podjęli się adopcji dziecka podkreśla, jak pięknie jest obdarzyć miłością i szacunkiem człowieka, który z przyczyn zupełnie od niego niezależnych stracił możliwość rozwijania się w rodzinie. Każde dziecko do prawidłowego rozwoju potrzebuje czterech rzeczy: miłości, miłości, miłości i miłości. Dziecko bez miłości traci możliwości osiągnięcia pełni swojego człowieczeństwa. Każdy człowiek potrzebuje miłości mamy, której nie można zastąpić oraz miłości taty, innej, ale tej też nie da się zastąpić oraz miłości wzajemnej rodziców, która jest gwarantem prawidłowego rozwoju. Podarowanie dziecku odrzuconemu miłości nie tylko pomaga w jego rozwoju, ale wpływa również na samorozwój rodziców.
Prawo do miłości
Wychowywanie adoptowanego dziecka jest niebywale trudne, gdyż na jego osobowość mają wpływ wspomnienia, wydarzenia, nawet te z okresu prenatalnego, które często bywają traumatyczne. Problemem staje się także przekazanie mu prawdy o jego pochodzeniu biologicznym. Jednak świadomość, że kochamy i wspieramy rozwój człowieka, który ma takie samo prawo do miłości jak każdy z nas, daje satysfakcję i powód do dumy. Jeśli rodzice mogą patrzeć jak dziecko, któremu właśnie dali dom rozwija się, spełnia swoje marzenia, uśmiecha się, prosi o pomoc, to jest to najlepszy dowód na to, że warto stać się rodzicem adopcyjnym.
Bardzo wiele dzieci czeka na rodzinę i dom, a wiele małżeństw na potomstwo. Każdy z nas zasługuje na to, aby czuć się kochanym, bezpiecznym, ale każdy z nas jest także powołany do tego, aby swoją miłością obdarowywać innych. Nie wystarczy urodzić dziecko, aby być matką ani zapłodnić, żeby być ojcem. Dziecko ma mnóstwo potrzeb, których samo nie jest w stanie zaspokoić i wtedy właśnie potrzebuje rodziców. Nie jest istotne to, czy będą to rodzice biologiczni, czy adopcyjni. Ważne, aby byli kochający.
