W prasie pisze się o walce Polski na dwóch frontach: na granicy z agresorem i w kraju z agenturą. Niestety Polska jest atakowana na trzech frontach: wschodnim, zachodnim i agenturalnym. Można też mówić, że jest to jeden wspólny front walki przeciw Polsce.
Po rozmowie w cztery oczy (!) kanclerz Niemiec z przywódcami Rosji i Białorusi, Komisja Europejska dała Białorusi 700 tysięcy euro. Pokrywa to koszty kontynuowania agresji na polską granicę. Te same władze Unii Europejskiej bezprawnie blokują wypłatę należnych Polsce środków z Funduszu Odbudowy. Równocześnie uaktywniono wszystkie siły agentury obu mocarstw, żeby wprowadzić w Polsce chaos i osłabić jej obronność. Gdyby ten plan się udał, to „imigranci” masowo przedostawaliby się do Polski i dążyli do Niemiec. Niemcy by ich nie wpuszczali i odstawiali z powrotem do Polski. I Polska musiałaby ponosić koszty ich pobytu, i miałaby z nimi takie kłopoty, jakie mają inne kraje Europy. Wtedy by musiała skorzystać z „pomocy” Niemiec (i nie tylko!) w rządzeniu „tym krajem”.
Dlatego media zagraniczne i agentura wkładają najwięcej wysiłku w osłabianie polskiej obrony przed agresją na wschodniej granicy. Oskarża się Polskę, straż graniczną, Wojsko Polskie i policję o popełnianie różnych zbrodni, na wdzierających się na siłę agresywnych cudzoziemcach, wspomaganych przez służby obcego mocarstwa. Media niemieckie bredzą też o „ziemi niczyjej” miedzy granicami Polski i Białorusi. Na takie teksty mogą sobie one pozwolić, licząc na niski poziom intelektualny i brak wiedzy swoich (zwłaszcza niemieckich) słuchaczy i czytelników.
Zgodnie z poleceniem agentury, koordynującej antypolskie działania, rozmaici politycy i celebryci opozycji oddziałują na różne grupy społeczne.
Do „młodych wykształconych z wielkich miast” przemawiają znani politycy i osoby z profesorskimi tytułami. Oni niby to popierają uszczelnianie granicy polskiej, bo jest to też granica Unii Europejskiej, ale… sprzeciwiają się jednak „nieludzkiemu traktowaniu” cudzoziemców przez Polaków („uchodźcy” podobno odczuwają ulgę na widok niemieckiego munduru).
Na umysły ludzi średnio inteligentnych, wpływają pseudodziennikarze, powtarzający w opozycyjnych polskojęzycznych mediach „sensacje” z obcych mediów. Plotą więc o siedemdziesięciu zabitych na polskiej granicy, o przerzucaniu ciężarnej kobiety nad drutami, o dzieciach i kobietach głodujących w lesie i tym podobne bzdury.
Do zakompleksionych odbiorców przemawiają opozycyjni europarlamentarzyści. Wmawiają im, że Polska źle postępuje, że na granicę trzeba sprowadzić służby zagraniczne.
Ludzi wrażliwych na krzywdę przekonują działacze humanitarni. Domagają się pomocy humanitarnej dla „zdenerwowanych” cudzoziemców, rzucających w Polaków niewielką liczbą kamieni.
Przed pogardzanym ludem, ale potrzebnym opozycji jako elektorat, stają wulgarni osobnicy z lumpenproletariatu. Obnosząc się z symbolem nazistów, obrażają Wojsko Polskie – używają wobec żołnierzy wyzwisk typu „mordercy”. Inni natomiast pragną wykazać swą wyższość nad normalnymi ludźmi. Brudzą ściany, niszczą cudzą pracę i ani myślą po sobie sprzątać.
Kierujący antypolską działalnością agenci i opozycjoniści liczą na to, że gdy Polska stanie się już pozbawionym suwerenności kondominium, to oni będą rządzić, nawet jako namiestnicy obcych państw, jak Bierut. Ale mogą się przeliczyć, bo nasi sąsiedzi mają swych polityków łaknących stanowisk i wśród nich znajdzie się niejeden gubernator Frank lub jakiś Dzierżyński czy Rokossowski.
Ukraina też zawsze liczyła na Niemcy. Ukraińcy potrzebni byli w państwie Habsburgów jako przeciwwaga dla Polaków. Potem Niemcy wspierali ukraińskich nacjonalistów w mordowaniu Polaków i Żydów, aby osłabi
II RP. Ale kiedy Ukraina oddała broń atomową (Niemcy gwarantowały integralność jej terytorium !), nie jest już Niemcom potrzebna. Ważniejsze dla nich są interesy z Rosją.
Niech to będzie przestroga dla polityków opozycji, zanim usłyszy: „Murzyn zrobił swoje, Murzyn może odejść”!
Wacław Leszczyński
