Rozmowa z o. Nazarem Lanko, kapłanem w odeskim egzarchacie Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego.
24 lutego Rosja napadła na Ukrainę. Aktualnie przebywa Ojciec we Lwowie (początek marca), który nie jest objęty bezpośrednio działaniami wojennymi. Jak wygląda teraz codzienne życie w tym mieście?
Moje życie kapłańskie trwa i toczy się dalej: codziennie służę Świętej Liturgii. A w mieście? Ludzie są trochę onieśmieleni, jest trochę paniki, ale generalnie Lwów się trzyma.
Na froncie walczą żołnierze, a jednocześnie w przestrzeni duchowej działa inna armia, coraz wyraźniej widoczna w internecie, której najważniejszą bronią jest różaniec…
W rzeczywistości każdy jest zaangażowany w wojnę – po prostu każdy ma swoją broń. Odczuwa się walkę na płaszczyźnie duchowej. Szatan nie śpi – atakuje zwłaszcza księży. Teraz najważniejsze jest to, co mówiła Matka Boża Fatimska – codziennie odmawiać różaniec. Mówi się, że obecnie najwięcej różańca odmawia się w Medjugorie i na Ukrainie.
Prowadzi Ojciec 11 grup w mediach społecznościowych w języku ukraińskim, m.in. alfonsjańską, bonawerturiańską, terezjańską. Codziennie prowadzona jest modlitwa różańcowa ze św. Ojcem Pio, Koronka do Miłosierdzia Bożego, medytacje…
Różaniec w grupie modlitewnej Ojca Pio trwa już drugi rok. Epidemia koronawirusa zmusiła nas do uciekania się do tego sposobu modlitwy, który kontynuuję do dziś. Odmawiamy różaniec codziennie o 22.00. Około stu osób z Ukrainy i świata, w tym z Polski, modli się za nas każdego dnia.
Jak Ojciec godzi to z innymi obowiązkami?
Z wielką ufnością w Panu. Przechodzimy przez trudne czasy. Nasza wiara przechodzi wiele prób. Jako młodemu księdzu jest mi też ciężko, bo stoję przed nowymi wyzwaniami. Jednak musimy jeszcze bardziej ufać Bogu i Maryi. To jest wezwanie do osobistego nawrócenia i tylko my, z Bożą pomocą możemy zmienić ten świat.
Jaką postawę przyjąć wobec zła, które dzieje się na Ukrainie? Czy warto się modlić za wrogów?
Chrystus Pan nakazał nam się modlić za naszych wrogów. Taka jest postawa prawdziwego chrześcijanina: nie przeklinać, ale się modlić o jego nawrócenie. Nie jest to łatwe i widzimy, że fala emocji powraca, ale nie ma innego sposobu niż ten, jaki pokazuje nam Chrystus.
Jak reagować na wiele złych słów padających ze wszystkich stron?
To jest problem słów wychodzących z naszych ust! O pełni serca mówią usta! Niestety, wszyscy jakoś jesteśmy dotknięci tą duchową chorobą. Co robić? Leczyć się! Remedium na grzechy: szczera pokuta i nawrócenie, modlitwa i podstawa do tego – żywa relacja z Bogiem.
Czy chciałby Ojciec coś przekazać czytelnikom „Dobrych Nowin”?
Życzę radości i pokoju w Panu. Niech łaska Boża i opieka Matki Bożej zawsze będą z wami. Przetrwamy te trudne czasy, aż do wieczności, która przyniesie nam dobre życie. Wszystkim czytelnikom serdecznie błogosławię.
Rozmawiała Ida Policht
