Stany Zjednoczone Ameryki – to wielki kraj, Polska kraj o wiele mniejszy. Jednak oba te kraje łączą wspólne tradycje walk niepodległościowych sprzed 250 lat i umiłowanie wolności i demokracji przez jej mieszkańców. Oba te kraje mają wrogów w państwach o systemach totalitarnych i imperialnych.
W ostatnim czasie doszło napadów tłumu na budynki najwyższych władz – w USA w 2020 r., w Polsce w 2016 r. W napadzie na Biały Dom brali udział zawodowi bojówkarze, zwolennicy i (jak się okazało) wrogowie ówczesnego prezydenta. W grudniu 2016 r. w próbie puczu pod polskim Sejmem, uczestniczyły bojówki antydemokratycznych organizacji, sponsorowanych z zagranicy. W 2020 r. w USA organizacja Black Lives Matter wraz z Antifą wznieciły zamieszki, pożary, rabunki oraz zdewastowały pomniki bohaterów amerykańskich, w tym pomnika Tadeusza Kościuszki. W tym samym czasie w Polsce feministyczny strajk kobiet organizował demonstracje, podczas których wznoszono wulgarne okrzyki i dewastowano kościoły, niszczono symbole religijne oraz patriotyczne, w tym pomniki Armii Krajowej i Katynia. Uliczne zamieszki w USA i w Polsce wzmacnia akcja oczerniania osób z rządu – w USA byłego prezydenta oraz sędzi Sądu Najwyższego, w Polsce premiera, prezesa Trybunału Konstytucyjnego. Wyraźnie widać, że te ataki na centra władzy w USA i w Polsce, wzniecanie w tych krajach ulicznych burd i awantur oraz oczernianie polityków rządzącej partii, są kierowane i koordynowane przez ten sam ośrodek.
Politycy opozycji w USA, popierając demonstracje, sami w nich udziału nie biorą i nie występują na świecie przeciw swej ojczyźnie. W Polsce politycy opozycji uczestniczyli w puczu i w ulicznych burdach i wciąż oczerniają Polskę za granicą. Opozycja w Polsce ukształtowana jest w kulcie systemu totalitarnego. Za jedyne skuteczne narzędzia polityczne uznaje przemoc (stąd burdy uliczne) i kłamstwo. Tak było w komunizmie, z którego w znacznym stopniu opozycja się wywodzi i w nazizmie, z którego symbolami się obnosi.
Opozycji wciąż się wydaje, że chamskimi burdami, wrzaskiem i notorycznymi kłamstwami można wpłynąć na rzeczywistość. Wielokrotne, w myśl zaleceń nazisty Goebelsa, powtarzane kłamstwa na temat przeszłości i sytuacji Polski, mogą jedynie przekonywać zwolenników opozycji. Tych, co są niewolniczo przywiązani do polskojęzycznych mediów zagranicznych i nie mają żadnej wiedzy. Jednak dzięki istnieniu niezależnych mediów w Polsce, kłamstwa te są wychwytywane i prostowane. Dotyczy to pseudonaukowych dzieł, a także akcji „media bez wyboru”. Projekt wprowadzenia podatku od dochodów z reklam bogatych mediów opozycja nazwała „zamachem na wolność mediów”. Rząd też chce odkupić od koncernu medialnego polskiej prasy lokalnej. Zarówno Niemcy, jak i opozycja boją się, że teraz te media nie będą powtarzały za niemiecką centralą i miejscową opozycją antypolskich oszczerstw. Stąd najnowszy „programowy” postulat opozycji – zlikwidowanie w Telewizji Polskiej programów informacyjnych – oczywiście „w obronie wolności mediów”! Bo po co nam polskie programy informacyjne, jeżeli są niemieckie! Ten projekt i żądanie likwidacji ABW i IPN, mają na celu zablokowanie wiedzy o rzeczywistej sytuacji w Polsce i na świecie oraz o politycznej i aferalnej przeszłości polityków opozycji.
Tylko zwolennicy opozycji mogą uwierzyć w nabrać na „obronę wolności mediów” tych, którzy w czasie swych rządów akceptowali cenzurę w Internecie, czyli „Acta 2”, usiłowali przemocą zamknąć usta mediom w sprawie afery taśmowej, grozili karami za „niepoprawną” pracę magisterską i utrudniali działalność mediom katolickim.
Przy tej okazji humorystyczne wypowiedzi czołowych polityków opozycji wzbogaciły się o nowy tekst. Do „sześciu króli” i „gdyby natura chciała, to by Mierzeję Wiślaną sama przekopała”, „Powstanie Warszawskie wybuchło w 1989 r.” oraz „mięso, jaja i mleko źle wpływają na klimat”, doszło porównanie projektu podatku od reklam, do… stanu wojennego!!
