Choroby są zjawiskiem typowo ludzkim i stanowią znak działania zła na świecie i w człowieku. Pokazują też, że nie jesteśmy samowystarczalni, potrzebujemy pomocy innych. Uzdrowienia pokazują natomiast bliskość Królestwa Bożego. Jak przypomniał papież Benedykt XVI, „Jezus Chrystus przybył na ziemię, aby zwyciężyć zło u korzeni, a uzdrowienia są zapowiedzią Jego zwycięstwa osiągniętego przez Jego śmierć i zmartwychwstanie”. Chociaż medycyna poczyniła olbrzymie postępy w leczeniu rozmaitych chorób, to Słowo Boże uczy nas, że istnieje decydująca i zasadnicza postawa, z którą należy stawiać czoło chorobie. Jest to postawa wiary. Jezus zawsze mówi o niej ludziom, których uzdrawia: „Twoja wiara cię ocaliła”.
Skoro jednak Bóg jest tym, który uzdrawia, On jest dawcą życia i zdrowia, to po co więc mamy się modlić do Maryi i nazywać Ją uzdrowieniem chorych? Jezus mówił: „Wszystko, o cokolwiek poprosicie Ojca w imię moje – da wam” (J 15,16). Kto lepiej zna to imię niż Ta, która Mu to imię nadała? Święty Jan Paweł II w encyklice Matka Odkupiciela naucza: „Maryja staje pomiędzy swym Synem a ludźmi w sytuacji ich braków, niedostatków i cierpień. Staje «pomiędzy», czyli pośredniczy, nie jako obca, lecz ze stanowiska Matki, świadoma, że jako Matka może – lub nawet więcej: «ma prawo» – powiedzieć Synowi o potrzebach ludzi. Jej pośrednictwo ma więc charakter wstawienniczy: Maryja «wstawia się» za ludźmi. Ale nie tylko to: jako Matka równocześnie chce, aby objawiła się mesjańska moc Jej Syna. Jest to zaś moc zbawcza, skierowana do zaradzenia ludzkiej niedoli, do uwolnienia od zła, jakie w różnej postaci i w różnej mierze ciąży nad życiem ludzkim” (nr 21).
Chorzy często nawiedzają sanktuaria maryjne, aby przez orędownictwo Matki Bożej odzyskać zdrowie. W sanktuariach pozostawiają wiele świadectw swojej ufności pokładanej w Maryi. Szczególnym miejscem pielgrzymek chorych z całego świata jest Lourdes. Kiedy Maryja ukazała się tam 11.02.1858 r., pobłogosławiła źródło wody i powiedziała do ubogiej pasterki Bernadety Soubirous: „Idźcie pić u źródła”. Usłyszała też, że wielu chorych doświadczy w tym miejscu uzdrowienia. Źródełko, które wówczas wybiło, nigdy nie wyschło i wciąż jest narzędziem licznych uzdrowień. Święty Jan Paweł II, przemawiając w Lourdes 15.08.2004 r., powiedział m.in.: „Ta woda, która wypływa wciąż świeża, stała się jednym z symboli z Lourdes – symbolem nowego życia, jakie Chrystus daje tym, którzy powracają do Niego. Tak też Eucharystia jest źródłem życia, a Maryja jest pierwszą strażniczką tego źródła. Ona wskazuje je wszystkim, prosząc, by wyrzekli się pychy, stali się pokorni, by mogli zaczerpnąć z miłosierdzia Jej Syna”.
Od czasu objawień Pięknej Pani do Biura Lourdes ds. Obserwacji Medycznej zgłoszono ponad 7 tysięcy rzekomych cudów, z których oficjalnie zostało uznanych 70 (ostatni z nich ogłoszono 11.02.2018 r.). Profesor medycyny Auguste Vallet, znany badacz cudownych uzdrowień w Lourdes twierdzi, że: „Medycyna nie zna takiej choroby, z której w Lourdes nie dokonałoby się w niewytłumaczalny dla nauki sposób, dobrze udokumentowane cudowne uzdrowienie”. 11 lutego, we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, Kościół obchodzi Światowy Dzień Chorego. Został on ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w dniu 13 maja 1992 r. w liście do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kard. Fiorenzo Angeliniego. Miało to miejsce w 75. rocznicę objawień fatimskich i w 11. rocznicę zamachu na życie papieża Polaka. Ogólnoświatowe obchody tego Dnia odbywają się co roku w którymś z sanktuariów maryjnych na świecie. W 2022 r. z powodu pandemii zostały zorganizowane w bazylice św. Piotra w Watykanie.
Ks. Leszek Smoliński
