Zasadniczym dla rozstrzygnięcia problemu jurysdykcji jest ocena czy jurysdykcja polskiego Sądu wynika z przepisów Rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 2 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych, a w szczególności w kontekście art. 5 rozporządzenia. Ogólna reguła dotycząca problematyki jurysdykcji uregulowana została w artykule 2 rozporządzenia, który stanowi iż z zastrzeżeniem przepisów niniejszego rozporządzenia osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego mogą być pozywane, niezależnie od ich obywatelstwa, przed sądy tego Państwa Członkowskiego. Zawarte w art. 5 Rozporządzenia warunki, które muszą zostać spełnione aby osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego mogła być pozywana w innym Państwie Członkowskim wymienione zostały przez ustawodawcę enumeratywnie, a zatem stanowią zamknięty wykaz przypadków uzasadniających jurysdykcję krajową.
