Papież Franciszek zatwierdził cud za przyczyną ks. McGivneya – uzdrowienie dziecka, które według lekarzy miało przyjść na świat martwe. W czasie czuwania przed beatyfikacją Daniel Schachle, ojciec dziecka i Rycerz Kolumba, opowiedział historię tych cudownych narodzin.
To nie przypadek, że w czasie, gdy atakowana jest rodzina i ojcostwo, atakowane jest samo prawo człowieka do życia, pociesza nas wyniesienie do chwały ołtarzy naszego Założyciela ks. McGivneya i cud, który dokonał się za jego wstawiennictwem. (…) Myślę, że gdy podzielę się moją historią, zrozumiecie, co mam na myśli. Pod koniec 2014 r. dowiedzieliśmy się, że nasz syn urodzi się z zespołem Downa. Nie przeszkadzało nam to. Wiedzieliśmy, że jest to ogromne błogosławieństwo dla naszej rodziny. Wkrótce potem lekarze przedstawili nam diagnozę, która mówiła o śmiertelnym obrzęku płodu. Lekarka (która zapewniła nas, że została wychowana w rodzinie katolickiej), powiedziała nam, że mamy dwie opcje: „przerwać ciążę” teraz lub poczekać, aż dziecko umrze. Powiedziała też, że „przerwanie ciąży” jest w porządku, ponieważ tak naprawdę nie byłaby to aborcja – przecież nie było nadziei, że dziecko przeżyje.
Byliśmy zdruzgotani. Pamiętam, że usiadłem na krześle w swoim pokoju i przeżyłem swoją Agonię w Ogrójcu. Zawierzając wszystko Bogu w modlitwie, prosiłem, aby odsunął ode mnie ten kielich. Zwróciłem się do ks. McGivneya i poprosiłem go, aby modlił się za mojego syna. Zwracałem się do niego wiele razy w przeszłości. Obiecałem mu, że dam mojemu synowi imię na jego cześć. Następnego ranka razem z żoną wysłaliśmy maile do rodziny i przyjaciół, prosząc ich o modlitwę za wstawiennictwem ks. McGivneya w intencji naszego syna, który stał w obliczu śmierci.
Udaliśmy się do Fatimy. W czasie Mszy Świętej przeczytano fragment Janowej Ewangelii, w którym urzędnik błagał Chrystusa, aby Ten uratował jego syna. Jezus powiedział do niego: „Idź, syn twój żyje”.
Po powrocie do Stanów mieliśmy kolejne badanie USG. Lekarka odczytała wyniki i spytała: „To Ty jesteś tą pacjentką, która właśnie wróciła z Fatimy?”. Kiedy Michelle odparła, że tak, lekarka powiedziała: „No to teraz będziesz mieć dziecko”. Podobno do dziś trzyma na swoim biurku badania USG wykonane przed i po uzdrowieniu, „aby jej przypominały, że nie ma czegoś takiego jak «brak nadziei»”.
Michael przyszedł na świat 15 maja 2015 r., równo 133 lata od dnia, w którym ks. McGivney założył pierwszą radę Rycerzy Kolumba.
Michael jest dzieckiem wymagającym specjalnej opieki, które będąc w łonie matki zostało zakwalifikowane przez
środowisko lekarskie jako ciąża, której nie warto utrzymywać ze względu na komplikacje z nią związane. Urodził się w rodzinie od dawna otaczającej szczególną czcią ks. McGivneya. Jesteśmy niezwykle zaszczyceni tą wyjątkową łaską. Nie zasłużyliśmy na to, po prostu robiliśmy to, czego według nas chciał Bóg. Nie możemy sobie wyobrazić życia bez Mikeya.
Nasz Założyciel jest dowodem na to, że jeden dobry kapłan może zmienić cały świat. Proszę, módlcie się za moją rodzinę. My będziemy się modlić za Was.
