Zatem jeśli nasze mieszkanie zostanie zalane na skutek pękniętej rury, zepsutej pralki czy też nieszczelnej instalacji w mieszkaniu sąsiada, nie dostaniemy odszkodowania ani z polisy OC wykupionej przez tego sąsiada, ani bezpośrednio od niego, gdyż nie ponosi on winy za skutki takiej sytuacji. Odszkodowania od sąsiada lub jego towarzystwa ubezpieczeniowego, możemy dochodzić tylko wtedy, gdy udowodnimy, że ponosi od winę za zalanie. Niestety ustalenie rzeczywistych przyczyn szkód zalaniowych nie jest proste. Przeważnie wiążą się one z awarią instalacji wodno-sanitarnej bądź sprzętu AGD. A w takiej sytuacji trudno udowodnić komuś winę. Trzeba by dowieść, że dana osoba swoim zachowaniem przyczyniła się do powstania szkody.
Z jednej strony uchwała Sądu Najwyższego jest wyrazem ugruntowania jego wieloletniego stanowiska, to z punktu widzenia osób których mieszkanie zostało zalane z pewnością nie jest ona korzystna. Czytając tezę uchwały, która brzmi następująco: „Przepis art. 433 k.c. nie ma zastosowania do odpowiedzialności za szkodę polegającą na zalaniu lokalu położonego niżej z lokalu znajdującego się na wyższej kondygnacji„, dochodzimy do wniosku, że w praktyce nie będzie można uzyskać odszkodowania od kogoś, komu np. zepsuła się pralka i zalała nasze mieszkanie.
Nie mamy wątpliwości, że niniejsza uchwała doprowadzi do ujednolicenia orzecznictwa sądów powszechnych. Jednakże czy przeniesienie ciężaru dowodu winy na poszkodowanego nie godzi przede wszystkim w interesy osób, które w wyniku zdarzeń losowych zmuszone zostały do sądowego dochodzenia roszczeń odszkodowawczych?
Jak ustrzec się przed koniecznością ponoszenia kosztów remontu mieszkania z własnych środków? Najrozsądniejszym rozwiązaniem wydaje się wykupienie polisy ubezpieczeniowej mieszkania lub lokalu użytkowego i zapewnienie sobie ochrony przed ryzykiem zalania i jednocześnie pewnej wypłaty odszkodowania.
