W powyżej przywołanym postanowieniu Sąd Najwyższy uznał, że:
– w świetle dotychczasowego orzecznictwa nie może już budzić żadnych wątpliwości, iż w przypadku wyrządzenia śmierci człowieka, najbliższym członkom rodziny przysługuje roszczenie o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, którego podstawę prawną może stanowić również art. 448 k.c.,
– uprawnionego do zadośćuczynienia należy traktować jako osobę bezpośrednio poszkodowaną czynem niedozwolonym, która jednak musi wykazać istnienie dobra osobistego, które zostało naruszone działaniem sprawy,
– zadośćuczynienie wchodzi w zakres odpowiedzialności z polisy OC,
– roszczenie o zadośćuczynienie przysługuje każdemu, czyje dobro osobiste zostało naruszone.
A zatem wystarczy wykazać powyższe, aby uzyskać należne zadośćuczynienie.
Warto zatem skierować swoje roszczenie do ubezpieczyciela, gdyż ryzyko przegranej praktycznie nie istnieje. Szczególnie warto skorzystać ze swoich uprawnień w sytuacji, gdy wypadek zdarzył się przed 3 sierpnia 2008 roku, bo w tamtym okresie żaden z ubezpieczycieli nie wypłacał zadośćuczynienia w rozumieniu omówionego postanowienia.
