Po zakończeniu inwestycji okazało się, że mieszkanie jest o 1,47 m/kw mniejsze, ale cena została zapłacona zgodnie z umową i do tego podpisano akt notarialny w którym zawarto oświadczenie, iż kupujący dopuszczają, że może występować różnica pomiędzy powierzchnią rzeczywistą a tą oferowaną w umowie.
Pomimo powyższego, kupujący złożyli sprawę w Sądzie i otrzymali korzystny dla siebie wyrok zasądzający kwotę 4,6 tysiąca złotych jako rekompensatę za wybudowanie i wydanie mniejszego mieszkania niż oferowanego w umowie. Sąd Rejonowy uznał, że zapis w umowie o dopuszczalnej różnicy w metrażu ma charakter klauzuli niedozwolonej i jest ona nieważna.
Od tego wyroku odwołał się pozwany i sprawę wygrał, gdyż Sąd Okręgowy zmienił wyrok i oddalił powództwo twierdząc, że (sygnatura akt I Ca 497/11) kupujący „mieli świadomość, że powierzchnia mieszkania zmieniła się w granicach uzgodnionych umową developerską, bo przed podpisaniem aktu notarialnego dokonali obmiaru i odbioru mieszkania. Z aktu notarialnego jednoznacznie wynika, że zgodzili się na zakup mniejszego mieszkania… Doszło więc do oświadczeń stron umowy uzgodnionych indywidualnie, dlatego nie można mówić o nienależytym wykonaniu zobowiązania, a tym bardziej o szkodzie”.
Sąd podkreślił, że jeżeli klauzule umowne zostały indywidualnie uzgodnione z klientem, to nie mogą być uznane za niedozwolone w rozumieniu art. 3851 kodeksu cywilnego.
Sąd wskazał także dla kupujących drogę do dochodzenia swoich praw w oparciu o art. 3571 kodeksu cywilnego, ale odmówił zasądzenia twierdząc, iż kupujący takiego żądania nie sformułowali.
A zatem zasadniczo deweloper winien zwrócić różnicę tylko dobrze należy sformułować podstawę faktyczną powództwa.
Post powstał przy współpracy z apl. adw. Marcinem Lipińskim
