Jak bronić się przed tak postawionym zarzutem ?
Aby można było w ogóle rozważać odpowiedzialność za wykroczenie z art. 96 § 3 KW należy wykazać, że osoba zobowiązana posiadała taką wiedzę i odmawiała jej przekazania uprawnionemu Organowi.
Na wstępie wskazać można, że w dniu otrzymania wezwania od organu do wskazania osoby prowadzącej pojazd nie posiadałeś wiedzy kto go prowadził, bowiem zdjęcie przedstawiające kierowcę jest niewyraźne i nieczytelne.
Jeśli jesteś przedsiębiorcą i samochód używany jest do celów służbowych można wskazać, że prowadzony był przez pracownika. Zgodnie z treścią Postanowienia Sądu, sygn.. akt: VII W 223/2009, publikowanego między innymi w Rzeczpospolitej 2009/121 str. C1 – nie można wymagać od właściciela przedsiębiorstwa, aby wiedział, kto konkretnie i o której godzinie korzystał z firmowych pojazdów. Żaden z przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym nie nakłada na właściciela ani na posiadacza samochodu obowiązku w postaci prowadzenia ewidencji osób korzystających z danego pojazdu.
Ponadto, przytoczyć warto ciekawy pogląd Sąd Najwyższy, stwierdzając, że: „Właściciel lub posiadacz pojazdu, wezwany przez uprawniony organ do wskazania – stosownie do wymogów art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym – ale w sposób pozaprocesowy, osoby, której powierzył pojazd do kierowania lub używania, ma prawo odmówić udzielenia tej informacji, jeżeli w razie przesłuchiwania go jako świadka odnośnie do tej okoliczności miałby prawo uchylić się od odpowiedzi na pytanie dotyczące owej kwestii. W takim wypadku nie można odmawiającemu zarzucać popełnienia czynu zabronionego z art. 65 § 2 k.w., tzn. nieudzielania uprawnionemu organowi, wbrew obowiązkowi, określonej wiadomości” (uchwała SN z dnia 30 listopada 2004 r., I KZP 26/04, OSNKW 2004, nr 11-12, poz. 102; zob. także wyrok SN z dnia 25 maja 2010 r., III KK 116/10, LEX nr 583855). Oznacza to, że nie masz obowiązku obciążania osoby bliskiej.
W razie wydania wyroku skazującego Sąd nakłada karę grzywny do 5.000 zł.
