Długo się o to starali, aż wreszcie dopięli swego. Najcenniejszy zabytek Radomia, zabytkowy zespól klasztorny Bernardynów, został wpisany na listę pomników historii. Dołączył do 114 innych tego typu obiektów w Polsce.
Znajdujący się w centrum Radomia klasztor został ufundowany w XV w. przez króla Kazimierza Jagiellończyka. Wkrótce wybudowano murowany, prosty i skromny kościół oraz budynki klasztorne. Mimo remontów obiekty zachowały średniowieczny charakter. „Unikatowym obiektem klasztoru jest budynek gospodarczy w skrzydle, mieszczący pomieszczenie kuchenne i wysoki komin, tzw. piekarnik – pomieszczenie z wysokim piramidalnym kominem, niegdyś mieszczące kuchnię klasztorną i prawdopodobnie warzelnię wosku” – czytamy na stronie zabytek.pl.
Radomscy Bernardyni „zaangażowani byli w uroczystości towarzyszące wizytom królów Polski w Radomiu, a kiedy w XVII- XVIII w. w mieście obradował Trybunał Skarbowy Koronny, najczęściej w kościele bernardyńskim odbywały się msze inauguracyjne, w których uczestniczyli magnaci i szlachta z całej Polski. W 1863 r. klasztor przejęto i zamieniono na więzienie”. Rok później nastąpiła kasata klasztoru, a Bernardyni powrócili tam w latach 30. XX w.
W późnogotyckim jednonawowym kościele pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej znajdują się kaplice św. Anny, św. Agnieszki i Matki Bożej Anielskiej. „Najcenniejszym elementem wyposażenia kościoła jest późnogotycka grupa pasyjna umieszczona w ołtarzu głównym, z końca XV w. W kościele zachowały się także liczne tablice epitafijne. Ściany kaplicy Matki Bożej Anielskiej zdobi polichromia ukazująca wizerunki czczonych w Polsce cudownych obrazów Matki Bożej, wykonana przez Adama Stalony- Dobrzańskiego (1938- 1942 r.). W kaplicy znajdują się m.in. częściowo zachowane późnogotyckie stalle z ok. 1500 r.”.
na podst. zabytek.pl oprac. hb
