W Krakowie powstał skwer bł. Hanny Chrzanowskiej, a w Płocku jeden z miejskich skwerów otrzymał właśnie imię s. Heleny Pszczółkowskiej.
Siostra Helena Pszczółkowska (1925-2007) była szarytką. W Płocku spędziła 40 lat życia (od 1966 r.). Opiekowała się ludźmi chorymi i samotnymi. Z tego właśnie względu nazywano ją „płocką Matką Teresą”. „Zabiegała w różnych instytucjach i organizacjach społecznych działających na terenie miasta Płocka. Organizowała spotkania świąteczne, pomoc pieniężną dla ubogich, leki dla chorych, samotnych i cierpiących. Mówiła – te moje dni muszą być takie, żeby od rana do wieczora ulżyć ludziom cierpiącym. S. Helena doskonale znała płockie zakamarki, podwórka oraz ludzi, którzy wymagają pomocy, opieki i wsparcia. Wie gdzie kto umiera, kto cierpi. Znała na co dzień dramaty bitych żon, opuszczonych przez rodziców dzieci. Znała smutek i ból cierpiących i chorych. Była znana przez wielu Płocczan i to od kilku pokoleń. Ci, którzy Ją znali, darzyli ogromnym szacunkiem, po prostu Ją kochali. Niektórzy uważali Ją za świętą. Ona sama uważała siebie za szarą siostrę, której potrzebują inni. Oddała siebie bezgranicznie dla innych, dla bliźnich…” – wspominała siostra Stanisława Wultańska (Wspomnienia o S. Helenie Pszczółkowskiej, AZSM; za: www.wmpp.org.pl).
Za ofiarną działalność charytatywną s. Pszczółkowska otrzymała medal „Zasłużony dla miasta Płocka” i Złoty Krzyż Zasługi. Zmarła w Warszawie w wieku 82 lat. Skwer jej imienia znajduje się przy ul. Mostowej w Płocku i stoi już na nim figura Matki Bożej. W płockim kościele na Górkach w 2012 r. odsłonięta została tablica upamiętniająca jej działalność.
