Szukając porad wychowawczych, zazwyczaj otrzymujemy rady, które instruują nas co jeszcze możemy zrobić, żeby być jak najlepszym rodzicem. Czasami trzeba jednak z czegoś zrezygnować, aby udoskonalać się w tej najważniejszej roli życia. Poniżej wyjaśniamy, co realnie stoi na przeszkodzie w byciu dobrym rodzicem.
Dziecko to… człowiek
Na samym początku warto zaznaczyć, że należy zrezygnować z myślenia o dziecku jak o małej nierozumnej istocie, która jest w swoim życiu bierna. Dziecko jest przede wszystkim człowiekiem i trzeba go traktować jak pełnoprawnego członka rodziny. Oczywiście dostosowując sposób wypowiedzi, czy wymagań do jego obecnego momentu w rozwoju. Jednak nie powinniśmy infantylizować dziecka na żadnym poziomie edukacji i wychowania.
Egoizm
Kolejną rzeczą jakiej należy się wyzbyć chcąc stać się lepszym rodzicem jest egoizm, a może precyzyjniej egocentryzm. Człowiek, który staje się rodzicem, nie jest jednostką stojącą w centrum, wykorzystującą innych do spełniania swoich potrzeb. Będąc rodzicem, szczególnie małego dziecka, nie możemy oczekiwać, że ono nam podziękuje za ofiarowaną mu pomoc, czy troskę. Po jego narodzinach, niestety, nasze potrzeby odchodzą na dalszy plan, gdyż dziecko, któremu nie poświęcimy odpowiedniej ilości czasu, nie będzie w stanie samo egzystować. Oczywiście rodzice powinni dbać o siebie – w innym przypadku będą ciągle sfrustrowani i prawdopodobnie nieszczęśliwi. Jednak mimo wszystko, zaspokajanie swoich potrzeb jest dalekie od stawiania siebie w centrum otaczającego świata.
Strach
Pozostaje jeszcze jedna trudna kwestia – pozbycie się, a może raczej przezwyciężenie lęku. Warto pokonywać swoje lęki będąc rodzicem. Niepokoje rodziców są bardzo zróżnicowane, zaczynają się od strachu przed podniesieniem niemowlaka, a kończące się na lęku przed wyrażeniem własnego zdania, zwłaszcza tego nieprzychylnego dzieciom. Nie jest to łatwe zadanie, jednak dobrze jest pamiętać o tym, że naszym życiem i wyborami nie powinien kierować strach, a zdrowy rozsądek. Stając sie rodzicem nierzadko trzeba będzie podjąć szybko ważną decyzję, może czasami być to wybór nieoczywisty i trudny, jednak konieczny. Szczególnie wtedy dobrze jest wykazać się odwagą. Nie bójmy się chwalić swoich dzieci, kiedy robią coś dobrego, a także krytykować za nieodpowiednie zachowania. Wszystkiego tego dokonujmy jednak z miłością i cierpliwością.
Lenistwo
Jako rodzice konieczne jest także, abyśmy na dobre porzucili lenistwo. Dzieci ciągle obserwują dorosłych, podglądają nas i naśladują. Jeśli zauważą, że odpuszczamy sobie rzeczy istotne, ważne dla rodziny, będą robić dokładnie to, co my. Kiedy będą widzieć, że z powodu naszego lenistwa nie dopełniamy obowiązków, znajdą usprawiedliwienie dla swoich zaniedbań. Nie znaczy to, że mamy być tytanami pracy i od rana do wieczora jedynie wypełniać powierzone nam zadania, gdyż odpoczynek jest równie istotny jak praca. Chodzi bardziej o dokładne wykonywanie tych rzeczy, które budują wspólnotę, które są priorytetem w rodzinie. W takie działania warto także zaangażować dzieci i tłumaczyć im, dlaczego poświęcamy jednym rzeczom więcej uwagi i czasu, a innym mniej.
