Wychowanie jest to proces bardzo długi. Na początku dziecko jest w pełni zależne od rodziców, natomiast po około dwudziestu latach ma ono stać się jednostką potrafiącą samodzielnie funkcjonować w społeczeństwie. Wycofywanie władzy rodzicielskiej jest niezwykle trudnym zadaniem. Zasadniczym celem wychowawczym realizowanym przez rodziców jest więc przygotowanie naszych pociech do różnych ról społecznych, między innymi do roli matki i ojca. Bo to właśnie rodzice pociągają dzieci ku wartościom, za którymi kiedyś podąży nasz syn lub córka.
Problem tożsamości
Pierwszym zadaniem wychowawczym jest to, aby młody człowiek dowiedział się kim jest. Powinien on umieć określić własną tożsamość. Na początku powinien dowiedzieć się, że jest człowiekiem. Człowieczeństwo odróżnia nas od każdego innego istnienia, nadaje potężną wartość i w każdym człowieku wysnuwa się na pierwszy plan określenia tożsamości. Za pojęciem człowieczeństwa pojawia się pojęcie płciowości. Płciowość kieruje nas do wypełniania powierzonych zadań – żeby ktokolwiek mógł być ojcem i matką, musi najpierw odkryć swoją tożsamość jako kobieta i mężczyzna. Ta identyfikacja płciowości u dorastającego człowieka jest także bardzo zależna od rodziców. Dziecko obserwujące kobietę, która przybiera kobiecy wygląd, zachowuje się z odpowiednią wrażliwością i mężczyznę, który charakteryzuje się decyzyjnością, szacunkiem do matki, siłą charakteru, będzie miało o wiele większą łatwość w określeniu samego siebie.
Cóż to jest rodzicielstwo?
Rodzicielstwo jest to niesamowity przywilej jaki otrzymujemy – przywilej uczestnictwa w dawaniu nowego życia. Koncepcja ludzkiej płciowości, której najważniejszym celem jest skierowanie ku płodności powinna być nauczana i przekazywana młodym ludziom. To rodzicie kształtują w swoich dzieciach obraz macierzyństwa i ojcostwa. Młody człowiek, który doświadcza poczucia, że każde życie ludzkie ma sens jest w stanie ukierunkować się na świadome przeżywanie swej płciowości. Kobiecość czy męskość dopiero wtedy posiada swoją pełnię, kiedy konkretny człowiek może partycypować w istnienie ludzkości.
Przykład – najbardziej wychowawcza metoda
Dzieciom należy zwracać uwagę, że wolno im to co nie jest krzywdą dla innych oraz samego siebie. Młodzi ludzie muszą poznać, że są takie małżeństwa, taki mąż i taka żona, którzy są ze sobą całe życie, nie rozwodzą się, nie rozstają, nie zabijają. Ponad to ich miłość daje szczęście innym, promieniuje na społeczeństwo i jest gotowa do poświęceń. Prawdziwie dzieci mogą uwierzyć w dobry obraz macierzyństwa i ojcostwa, tylko wtedy kiedy go sami zobaczą i się nim będą otaczać. Siła oddziaływania wzorca rodziców, ale także wszystkich dorosłych jest w tej mierze nieprawdopodobna.
