Polacy są najbardziej zapracowanym narodem Europy. Zapracowany Polak nie ma czasu na rozrywki, na edukację. Ma czas na oglądanie telewizji i czytanie kolorowych tygodników. Ale czy rozumie to, co czyta, czy rozumie to, co ogląda? Nie rozumie. Stwierdziła to OECD, czyli Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Okazuje się, że trzech na czterech Polaków nie rozumie przekazu.
Z badań OECD wynika, że co szósty magister w Polsce to analfabeta funkcjonalny.
Czterech na dziesięciu Polaków nie rozumie tego, co czyta, co ogląda, a kolejnych trzech na dziesięciu rozumie przekazy w niewielkim stopniu. A zatem siedmiu na dziesięciu ma problem ze zrozumieniem tekstu ulotki, z wypełnieniem druków urzędowych, z obliczeniem reszty w sklepie etc.
Ten analfabetyzm sprawia, że Polacy nie potrafią wykorzystać wiedzy, by sprawnie funkcjonować w codziennym życiu. A jednak funkcjonują. Wielu analfabetów funkcjonalnych odnosi wielkie sukcesy w życiu gospodarczym, społecznym i politycznym. Nie muszą czegokolwiek rozumieć. Nie muszą umieć czytać i pisać. Zamiast napisać, zadzwonią, a wybitni analfabeci potrafią kliknąć i połączyć się.
Sprawdza się powiedzenie św. Hieronima: „Błogosławieni, którzy nie wiedzą”. Nie wiedzą, ale decydują. Nie wiedzą, ale głosują. Nie wiedzą, ale wybierają. Ba! Nie wiedzą, że nie wiedzą.
Banki i instytucje finansowe same wypełniają druki swoim klientom i pracownikom, owładniętym analfabetyzmem. Klienci nie czytają umów, a jeśli czytają, nie rozumieją, co czytają. Podpisują umowy, opierając się na informacjach pracowników banków. Informacje ze świata czerpią z telewizji, z radia i, coraz częściej, z Internetu. Nie weryfikują wiadomości, przyjmują je jako pewne.
Nie radząc sobie z rachunkami przy zakupach, z drukami i umowami, analfabeci funkcjonalni nie mają też możliwości rozeznania się w politycznych zawiłościach. Tu, w polityce, zdani są na medialne pośrednictwo, na przekaz TVN, na tytuły i wytłuszczenia w „Gazecie Wyborczej”.
Należy spytać, dlaczego miliony Polaków oglądają amerykańską TVN? Dlaczego wielu sięga po „Gazetę Wyborczą”? Odpowiedz jest prosta. Ta karma zawiera socjotechniczny wzmacniacz smaku. To cała modalność, ekspresja głosu, zaśpiew, dykcja, głośność etc. Tego amerykańscy spece od technik informacyjnych i od propagandy uczą funkcjonariuszy dziennikarskich TVN.
Miliony oglądają TVN i wielu czyta „Gazetę Wyborczą” wcale nie dlatego, że rozumieją to, co odbierają. Przeciwnie, oglądają TVN i czytają „Wyborczą”, bo tam niczego nie rozumieją i nie muszą rozumieć. Tam odbiór związany jest z odczuwaniem, a nie z rozumieniem. Odczuwanie zaś związane jest z nienawiścią, z poszukiwaniem twarzy wroga, którego trzeba unicestwić.
Przyjęcie dawki socjotechniki TVN w postaci dziennika daje się porównać z uderzeniem w głowę drewnianym obuchem. Przeczytanie dwu stron socjotechniki „Gazety Wyborczej” może spowodować w mózgu zakłócenia, ale jeszcze nie zabija zdrowego rozsądku. Dopiero obcowanie z socjotechniką TVN i z propagandą „Wyborczą” w dłuższym przedziale czasu może zabić zdrowy rozsądek i spowodować trwałą głupotę.
„Z pewnością gruntowne badania wykażą, że szkody wyrządzone wskutek uzależnienia od narkotyków stanowią zaledwie ułamek szkód wyrządzonych przez metodyczne pranie mózgu” – pisał Erich Fromm w pracy: „To Have Or to Be?”, Harper & Collins Publishers, 1976
Te szkody wyrządzone przez pranie mózgu już widać w sondażach, które pokazują, że 40,6 procent badanych darzy zaufaniem prezydenta Rafała Trzaskowskiego, zwanego skrajnym nieudacznikiem. Niewątpliwie jest to oznaka, że mózg głosujących został totalnie zniszczony przez narkotyk propagandy.
Jeśli zaś te zniszczone mózgi, wyprane do białości, z dziurami pamięci i brakiem zdolności do obliczenia, ile to jest dwa razy dwa, wybiorą kiedyś Trzaskowskiego na prezydenta Polski, to gówno będzie płynęło już nie tylko Wisłą, ale środkiem Alei Jerozolimskich.
