26 lutego 2021 r. Sąd Najwyższy wydał uchwałę w składzie trzech sędziów, która wskazuje, że „Wykładni testamentu należy dokonywać z uwzględnieniem okoliczności jego sporządzenia, które mogą być ustalane z wykorzystaniem, wszelkich środków dowodowych.”
Wyrok jest odpowiedzią na postawione SN pytanie prawne: „Czy w sytuacji, gdy treść testamentu własnoręcznego nie pozwala na ustalenie kręgu osób powołanych przez spadkodawcę do spadku, gdyż wskazano w nim jako spadkobierców przyjaciół spadkodawcy (mężczyzn z bliżej nieokreślonego zdjęcia), możliwe jest dociekanie woli osoby sporządzającej testament w oparciu o zeznania świadków lub samej zainteresowanej dziedziczeniem?”.
Sprawa dotyczyła testamentu sporządzonego własnoręcznie, w którym testator wymienił jako spadkobierców przyjaciół – osoby ze zdjęcia, lecz bliżej nieokreślonego. Osoba spadkobiercy powinna być oznaczona w testamencie, lecz w doktrynie nie zawsze wymagany jest obowiązek podania imienia i nazwiska. Może zostać on wskazany w sposób opisowy. Testament należy tłumaczyć w sposób umożliwiający najpełniejsze urzeczywistnienie woli spadkodawcy. Istotne są więc oprocz samego testamentu, również wszelkie okoliczności zewnętrzne, takie jak relacje spadkodawcy z osobami, dla których przeznaczono w testamencie korzyść lub pominiętymi.
sygn. akt: Sąd Najwyższy III CZP 24/20
