7,9 C
Warszawa
piątek, 29 marca, 2024

Udajcie się do Józefa – Ks. Leszek Smoliński – Dobre Nowiny

26,463FaniLubię

8 grudnia 2020 r. Papież Franciszek opublikował lista appostolski Patris corde (Ojcowskim sercem) z ok azji 150. rocznicy ogłoszenia św. Józefa patronem Kościoła powszechnego. Tym samym zainaugurował w Kościele Rok Św. Józefa.

Życie Józefa jest jak barwny obraz malowany ciszą: zaręczony z dziewicą Maryją, człowiek sprawiedliwy, zawsze gotowy na wypełnianie woli Boga objawiającej się w Jego Prawie i czterech snach; świadek rodzącego się Mesjasza, oddawania Mu czci przez pasterzy i magów. Józef towarzyszył Synowi Bożemu, zamieszkał z Nim i Maryją – po powrocie z ucieczki w Egipcie – „w ukryciu, w małej, nieznanej wiosce Nazaret w Galilei”. Patron Kościoła katolickiego, robotników, opiekun Zbawiciela i patron dobrej śmierci, a szczególne wezwania są do niego kierowane w każdą środę i przez tradycyjnie poświęcony jego czci marzec.

- Autopromocja - KLIKNIJ NA GRAFIKĘ-

Święty Józef „uczynił ze swego życia służbę, złożył je w ofierze tajemnicy wcielenia i związanej z nią odkupieńczej misji”. Franciszek wskazuje, że Józef jest nauczycielem wiary. Ten Ojciec czuły „uczy nas, że posiadanie wiary w Boga obejmuje również wiarę, że może On działać także poprzez nasze lęki, nasze ułomności, nasze słabości. Uczy nas także, że pośród życiowych burz nie powinniśmy bać się oddać Bogu ster naszej łodzi”. Dlatego też, pełen ufnej wiary, „w każdych okolicznościach swojego życia Józef potrafił wypowiedzieć swoje «fiat», jak Maryja podczas Zwiastowania i Jezus w Ogrójcu”. To w szkole Józefa uczył się Jezus wypełniać wolę swojego Ojca.

Dzięki zaufaniu, „Bóg pomógł mu w wyborze, oświetlając jego osąd”. Zatem Józef jako Ojciec przyjmujący „odkłada na bok swoje rozumowanie, aby uczynić miejsce dla tego, co się dzieje, choć może mu się to zdawać tajemnicze, akceptuje, bierze za to odpowiedzialność i godzi się ze swoją historią”. Tak więc jego życie duchowe stanowi drogę akceptacji, a nie wyjaśnienia. „Akceptacja jest sposobem, w jaki przejawia się w naszym życiu dar męstwa, który otrzymujemy od Ducha Świętego. Jedynie Pan może dać nam moc, aby przyjąć życie takim, jakim jest, aby uczynić miejsce także dla tej przeciwstawnej, nieoczekiwanej, rozczarowującej części naszego istnienia”. Józef zatem stawia czoło temu, co się dzieje w jego życiu i podejmuje za nie osobistą odpowiedzialność.

Papież wskazuje, że od tego „Ojca z twórczą odwagą” „musimy nauczyć się tej samej troski i odpowiedzialności: kochać Dziecię i Jego Matkę; kochać sakramenty i miłosierdzie; kochać Kościół i ubogich. Każde z nich jest zawsze Dziecięciem i Jego Matką”. Józefa jako człowieka pracy, możemy podpatrywać w jego uczciwości i trosce o zapewnienie utrzymania Świętej Rodzinie. „Od niego Jezus nauczył się wartości, godności i radości tego, co znaczy móc spożywać chleb, który jest owocem własnej pracy”.

Ojciec Święty przypomina, że „postać Józefa w stosunku do Jezusa jest cieniem Ojca Niebieskiego na ziemi: osłania Go, chroni, nie odstępuje od Niego, podążając Jego śladami”. To stawanie się ojcem jest związane z podejmowaniem odpowiedzialności za życie drugiego. Ojcostwo nie zniewala, nie bierze w posiadanie, ale czyni wolnym, daje zdolność wyruszenia w drogę. Stąd „szczęście Józefa nie polega na logice ofiary z siebie, ale daru z siebie. Nigdy w tym człowieku nie dostrzegamy frustracji, a jedynie zaufanie. Jego uporczywe milczenie nie rozważa narzekań, ale zawsze konkretne gesty zaufania”.

Wpatrując się w postać św. Józefa, warto mieć świadomość, że misją świętych jest przede wszystkim „wstawiennictwo za nami przed Bogiem”. A „ich życie jest konkretnym dowodem na to, że można żyć Ewangelią”.

Ks. Leszek Smoliński

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz swój komentarz!
Proszę wpisać tutaj swoje imię

Powiązane artykuły

Pozostańmy w kontakcie

26,463FaniLubię
274SubskrybującySubskrybuj
- Reklama -spot_img

Najnowsze Artykuły

Skip to content