3,5 C
Warszawa
wtorek, 19 marca, 2024

Twierdza Kłodzko zdobyta była tylko jeden raz … produkowano tam części do pocisków V1

26,463FaniLubię

Tym razem, zawitamy do fortu w Kłodzku, jednej z najbardziej znanych twierdz na Dolnym Śląsku. Ciekawostką jest to, że na terenie twierdzy zbudowane zostały chodniki minerskie, bardzo rzadkie zjawisko, jeśli chodzi o sztukę wojenną z tamtych czasów. Twierdza Kłodzko zdobyta była tylko jeden raz! Pod twierdzą i przed twierdzą jest kilkadziesiąt kilometrów chodników minerskich, które służyły komunikacji, łączności, ponadto podziemia wyposażone są w wentylację i kanalizację. Dzięki temu twierdza mogła się bronić nieprzerwanie przez 3 a nawet 4 miesiące. Były zapasy wody i jedzenia.

Pierwsza wzmianka o istnieniu grodu obronnego na górze fortecznej w Kłodzku pochodzi z relacji czeskiego kronikarza Kosmasa z 891 roku. Około 300 lat później, gród stał się zamkiem mieszkalnym. A za czasów Jerzego z Podiebradów zamek staje się komfortową rezydencją, stanowiącą okazałą siedzibę władcy hrabstwa kłodzkiego. W XVI wieku architekt Ernest Lorenz Kirsche rozbudował twierdzę o zamek średni i niższy. One to wraz z zamkiem wyższym i fortyfikacjami miasta stanowiły zespolony w jedno system obronny. Po bitwie pod Białą Górą, wojska cesarskie opanowały miasto. Ich działania spowodowały wiele szkód, między innymi konieczność rozbiórki kolegiaty, grożących zawaleniem oraz budynków warowni. Po opanowaniu miasta prowadzono dalsze prace nad rozbudową umocnień. Średniowieczne mury zastąpiono kurtynami i bastionami. Na zlecenie Habsburgów wzniesiono wtedy aż 3 bastiony. Były one podstawą umocnień twierdzy. W 1742 roku warownia poddana została prusakom, którzy zajęli tereny Dolnego Śląska w konsekwencji wojny siedmioletniej. Plany dotyczące fortyfikacji kłodzkich, sporządzone przez Fryderyka II obejmowały umocnienie nowo zdobytych terenów, poprzez budowę twierdz i warowni. Przebudowa nasiliła się jeszcze po okresie wojen śląskich. Rozebrano wówczas resztki zamku mieszkalnego, kaplicy i kościoła, w którego miejscu zbudowano ogromny donżon.

- Autopromocja - KLIKNIJ NA GRAFIKĘ-

Twierdza Kłodzka odegrała ważną rolę w czasie obrony Śląska w wojnie Francusko – Pruskiej. Głównym dowodzącym wojsk francuskich oraz regimentów związku Reńskiego, złożonych z oddziałów bawarskich i wirtemberskich, w walce o Śląsk był Hieronim Bonapartę. Po kapitulacji Nysy w rękach pruskich pozostawała jeszcze ziemia Kłodzka z dwoma twierdzami; w Kłodzku i Srebrnej Górze. Dowodzący siłami pruskimi, generalny gubernator Śląska, hrabia Frydrych Wilhelm Valdisem, miał do dyspozycji około 10 tysięcy ludzi, w tym załoga Kłodzka liczyła ponad 4 tysiące żołnierzy, czyli prawie połowa całej liczebności armii. Twierdza była stale rozbudowywana i unowocześniana. Przez niemal cały czas pozostawania w rękach pruskich fortyfikacje były poprawiane, nieomal do dzisiejszych czasów. Większość prac miała charakter korekcyjny, której zadaniem było dostosowanie twierdzy do wymagań nowych prądów w sztuce fortyfikacyjnej. Twierdza Kłodzka starzała się nieubłagalnie, ostatnie prace miały miejsce w 1850 roku, kiedy zbudowano dwie lunety na południe od twierdzy. 27 lat później skasowano fortyfikacje miejskie. Sama twierdza nie została nigdy formalnie zlikwidowana, dlatego też umocnienia twierdzy głównej są do dzisiaj zachowane.

W roku 1867 rząd pruski zdecydował o rozbrojeniu warowni, jako przestarzałej. Natomiast w 1945 roku mocno ufortyfikowana twierdza znowu pełniła rolę militarną. Urządzono tutaj również ciężkie więzienie. Jednym z pierwszych więźniów był pruski oficer i awanturnik Friedrich von Treink za romans z królewską siostrą, księżną Amalią. Jemu, jako jednemu z nielicznych powiodła się ucieczka z twierdzy. Innym był generał, austriacki hrabia Wilhelm Reinhard von Neipperg, skazany na twierdzę za zawarcie bez upoważnienia niekorzystnego pokoju Belgradzkiego w 1739 roku. Generał szczęśliwie został ułaskawiony po śmierci cesarza Karola VI. W roku 1864 w twierdzy osadzeni byli pierwsi powstańcy z Powstania Styczniowego. W czasie II Wojny Światowej, twierdza była filią obozu Gross Rossen. Umieszczano w niej jeńców wojennych, dezerterów armii niemieckiej oraz podejrzanych o działania na szkodę Rzeszy. W 1944 roku na terenie twierdzy uruchomiono ewakuowane z Łodzi z powodu przesuwania się frontu, zakłady AEG. Produkowano tam części do pocisków V1 oraz aparatury elektryczne do łodzi podwodnych i lotnictwa.

Publikacja powstała dzięki wsparciu Fundacji KGHM Polska Miedź

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Wpisz swój komentarz!
Proszę wpisać tutaj swoje imię

Powiązane artykuły

Pozostańmy w kontakcie

26,463FaniLubię
273SubskrybującySubskrybuj
- Reklama -spot_img

Najnowsze Artykuły

Skip to content