Augustin Egurrola opowiedział na łamach czasopisma Viva o swoim osobistym doświadczeniu wiary u boku ks. Jerzego Popiełuszki.
Augustin Egurrola, który znany jest z programów rozrywkowych takich jak „You Can Dance – po prostu tańcz!”, czy „Mam talent” ujawnił w wywiadzie dla czasopisma Viva swoje niesamowite doświadczenie służenia jako ministrant u boku ks. Jerzego Popiełuszki. Znany choreograf urodził się w Polsce, lecz pierwsze lata życia spędził na Kubie. Z Kuby pochodzi jego ojciec. Jego dziadkowie ze strony mamy wpoili mu wiarę i powtarzali, że bycie katolikiem, bycie Polakiem jest czymś ważnym oraz że dobrze mieć zasady według których się postępuje.
Byłem ministrantem, później lektorem, chodziłem na pielgrzymki do Częstochowy, to był naprawdę ważny czas w moim życiu. Było i wielkie pragnienie, żebym został księdzem, ale się na to nie zdecydowałem
Aż do osiemnastego roku życia służył jako ministrant w parafii pw. św. Stanisława Kostki, w której to właśnie swoją posługę duszpasterską pełnił ks. Jerzy Popiełuszko.
Pamiętam go, jak odprawiał msze. To były zazwyczaj poniedziałki, miałem wtedy trzynaście czy czternaście lat, szaleliśmy z kolegami, łobuziakami w zakrystii. On był zawsze absolutnie skoncentrowany. Widać było, że nosi w sobie wielkie brzemię i odpowiedzialność. Jego spojrzenie zawsze powodowało, że od razu wszyscy się uspokajaliśmy (…). Wiedzieliśmy, że to jest człowiek wielki. Widziałem te przestraszone twarze ludzi, którzy do niego przychodzili po odwagę, siłę. I ten jego spokój, ta mądrość… Był niezwykły
Polacy za mało okazują sobie uczuć Augustin Egurrola odniósł się również do swojej kultury kubańskiej, którą chciał zaszczepić w Polakach oraz że wciąż w Polsce tańczy się za mało:
Na Kubie taniec jest po prostu wszędzie. Na imieninach, urodzinach u nas [w Polsce] wszyscy siedzą przy stole, a tam po prostu pojawia się muzyka i wszyscy tańczą
Wskazał również, że jesteśmy zbyt mało odważni i ekspresyjni w okazywaniu uczuć, co na Kubie jest normalnością:
Tam to jest naturalne, jak podanie ręki (…). To nie jest problemem dla mężczyzn, że jak się wzruszą, to płaczą. Tutaj to jest trudne”
Źródło: VIVA, nr 7(500)
