Rejestrując działalność składamy wniosek w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), w ZUS-ie, GUS-ie i urzędzie skarbowym. Trzeba również wybrać formę opodatkowania, złożyć deklarację podatku VAT, wystąpić o nadanie numeru REGON, NIP, założyć konto firmowe w banku. Działalność prowadzona jest we własnym imieniu bez względu na jej rezultat (wypracowany zysk lub straty). Czyli nawet gdy nie zarabiamy na swojej działalności, to i tak trzeba ją zarejestrować i płacić ZUS.
Dlatego jednoosobowa działalność gospodarcza jest z pewnością dużym wyzwaniem dla każdego młodego przedsiębiorcy. Wiąże się z wysokim ryzykiem, wymaga wykazania się odwagą przy podejmowaniu decyzji.Już na samym początku trzeba wykazać się wiedzą z zakresu opodatkowania dochodów, finansowania przedsięwzięcia jak i tworzenia zaplecza dla własnej firmy. Można korzystać z doradztwa biura podatkowego ale są to dodatkowe koszty. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że po pierwszym roku prowadzonej działalności gospodarczej 1/4 firm zawiesza lub likwiduje swoją działalność.Czyli jest to duże ryzyko, które może wpędzić nas w kłopoty finansowe. Jak to ryzyko zminimalizować?
Stosunkowo nową instytucją w polskim prawie jest działalność nieewidencjonowana. Jest to tak zwana działalność bez rejestracji, potocznie nazywana firmą na próbę. Została wprowadzona ustawą – Prawo przedsiębiorców, która funkcjonuje od 30 kwietnia 2018 r. Polega ona na prowadzeniu działalności gospodarczej bez formalnej rejestracji firmy. Zgodnie z ustawą jest to działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności w żadnym miesiącu nie może przekroczyć 50 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej. Limit miesięcznych przychodów z działalności nierejestrowanej w 2020 roku wynosi 1300 zł. Jest to kwota brutto, od której należy odprowadzić podatek dochodowy oraz podatek VAT. Po przekroczeniu tej kwoty należy zarejestrować działalność. Warto dodać, że 1300 zł to limit przychodów należnych z działalności nierejestrowej, nie zaś w ogóle przychodów osiąganych przez daną osobę. Można np. być pracownikiem i jednocześnie, po godzinach „dorabiać sobie” w ramach działalności nierejestrowej, jeśli spełnia się odpowiednie wymogi .Nie każdy również przychód poza działalnością gospodarczą będzie od razu działalnością nierejestrowaną. Przychody można również uzyskiwać ze sprzedaży okazjonalnej. Będzie to na przykład sprzedaż używanych ubrań po dziecku itp. Nie jest to wówczas ani działalność gospodarcza, ani działalność nierejestrowana.
Działalność nierejestrowa nie wymaga posiadania REGON-u, NIP-u, kasy fiskalnej, konta bankowego ani prowadzenia księgowości. Nie oznacza to jednak, że jest zwolniona z podatku. Prowadząc działalność nierejestrowaną nie płaci się w ogóle ZUS-u.
Przychody osiągane z działalności nierejestrowej są przychodami z tzw. innych źródeł i podlegają opodatkowaniu. Przychód z działalności nierejestrowanej będzie więc sumował się z pozostałymi przychodami i zostanie opodatkowany wg. skali podatkowej (17 lub 32 proc.). Nie ma opcji rozliczenia się metodą liniową i ryczałtowo.
#DziałalnoscNieewidencjonowana #DziałalnoscNierejestrowa
