Poza samą definicją błędu medycznego Sąd Najwyższy, oceniając na tle poszczególnych stanów faktycznych kwestię cywilnej odpowiedzialności za szkody wyrządzone przy leczeniu, wskazał również na trzy kategorie błędu, które wyróżnił w oparciu o kryterium czynności, w związku z podjęciem których dochodzi do błędu medycznego, a mianowicie:
(1)Błąd diagnostyczny
Błędy tego rodzaju wynikają najczęściej z niewłaściwej interpretacji symptomów, na których oparł się lekarz dokonujący rozpoznania i polega albo na nierozpoznaniu rzeczywistej choroby (błąd diagnostyczny negatywny), albo na mylnym stwierdzeniu choroby faktycznie nieistniejącej (błąd pozytywny). Błędne rozpoznanie może pociągać za sobą wybór niewłaściwych metod i środków leczenia i w konsekwencji prowadzić do powstania poważnych szkód, często o charakterze nieodwracalnym.
Pamiętać jednakże należy, że lekarz poniesie odpowiedzialność tylko wtedy, gdy nie dochował należytej staranności podczas czynności podjętych w celu postawienia właściwej diagnozy. Dlatego też pomyłka na etapie stawiania diagnozy nie zawsze będzie oceniana w kategoriach błędu lekarskiego.
(2) Błąd terapeutyczny
Błąd terapeutyczny zachodzi wówczas, gdy została wybrana obiektywnie niewłaściwa z punktu widzenia medycznego metoda leczenia. Może mieć on charakter wtórny (wtedy gdy jest rezultatem błędnej diagnozy) albo pierwotny, gdy diagnoza została postawiona prawidłowo, ale lekarz podjął niewłaściwe decyzje terapeutyczne.
Szczególną postacią błędu terapeutycznego jest tzw. błąd operacyjny, polegający na nieprawidłowym przeprowadzeniu zabiegu chirurgicznego. Praktyka dowodzi, że wywołuje on stosunkowo najpoważniejsze, bowiem nieodwracalne skutki. Za tego rodzaju błąd orzecznictwo uznaje w szczególności nieuzasadnione opóźnienie decyzji lekarza o przeprowadzeniu cesarskiego cięcia, skutkujące niedotlenieniem płodu.
(3) Błąd rokowania
Ten rodzaj błędu najczęściej rozpatrywany jest wspólnie z błędem diagnostycznym. Oznacza on błąd prognozy co do stanu zdrowia pacjenta. Błąd tego rodzaju może pozostawać bez wpływu na proces terapii, jednakże nie można wykluczyć ewentualnego pojawienia się komplikacji i powstania poważnych szkód na zdrowiu np. w związku z wydaniem zaświadczenia o częściowej niezdolności do pracy, podczas gdy pacjent w ogóle nie powinien pracować .
ikona wpisu – źródło: http://www.freedigitalphotos.net
