O ile oczywiście, zgodnie z treścią art. 11 kc, ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego co do popełnienia przestępstwa wiążą sąd w postępowaniu cywilnym, to już ustalenia sądu karnego w zakresie przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody nie wiążą sądu cywilnego.
Z uwagi na treść art. 362 kc „ jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosowanie do okoliczności, a zwłaszcza stopnia winy obu stron” oczywistym jest, że przyczynienie się poszkodowanego do powstania szkody stanowi domenę sądu cywilnego, a badanie okoliczności czy poszkodowany przyczynił się do powstania szkody, nie może być wyłączone spod jego kognicji.
Zatem sąd cywilny dokonując własnych w tym zakresie ustaleń, może dojść do ocen mniej korzystnych od tych, które stanowiły podstawę wyroku karnego. W konsekwencji może dojść nawet do wniosku, że poszkodowany nie przyczynił się do powstania szkody.
Potwierdzeniem takiego stanowiska jest uchwała Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 1983r., III CZP 56/83 stwierdzająca, że ustalenie wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku karnego skazującego, że sprawca przestępstwa działał w obronie koniecznej, której granice przekroczył, nie wyłącza dopuszczalności ustalenia przez sąd w postępowaniu cywilnym, że poszkodowany nie przyczynił się do powstania szkody.
Z roszczeń o odszkodowanie nie powinieneś więc rezygnować i to bez względu na to, w ilu procentach zdaniem sądu karnego, przyczyniłeś się do powstania szkody.
